Wandelenderwijs: Verder wandelen na Het zoutpad
Deze zomer ben je misschien nog niet in de stemming voor een wandeling naar verre oorden, maar je kunt altijd nog dicht bij huis lopen en boeken lezen over wandelingen in de verte. Veel wandelaars genoten van de bestseller Het zoutpad door Raynor Winn. Nu is er een vervolg: De wilde stilte. Ik ging meteen naar de boekwinkel en kocht het.
Tekst: Aat van der Harst
Beeld: Pixabay
Blootgesteld aan de elementen
In Het zoutpad wandelen Raynor Winn en haar man Moth de duizend kilometer van het South West Coast Path. Ze zijn hun huis kwijtgeraakt en Moth heeft een levensbedreigende ziekte. Maandenlang leven ze in weer en wind langs de Engelse kust. Ze hebben nauwelijks geld om eten te kopen, ze kamperen (illegaal) in het wild en het weer is vaak slecht. Toch knapt Moth in de loop van de wandeling steeds meer op. Hij krijgt weer kracht in zijn lichaam en geniet ervan om buiten te zijn en blootgesteld te zijn aan de elementen. Raynor schrijft: “Ik kon de lucht, de aarde, het water voelen en blij zijn, zonder dat zich een afgrond van pijn opende bij de gedachte van onze plek daarbinnen. Ik was deel van het geheel. Ik kon in de wind staan en ik was de wind. De regen, de zee, het was allemaal ik…”
Trektocht door Wales
De liefdevolle manier waarop Raynor schrijft over de natuur en over haar man en reisgenoot raakte me. Ook wekte het boek het verlangen bij me op om weer eens aan de overkant van de Noordzee te gaan lopen. Ooit maakte ik hier namelijk mijn eerste langere trektocht. Door Wales liep ik toen naar het gebied rond de Snowdon: Snowdonia. De public foothpaths (of in goed verstaanbaar Welsh op de bordjes: llwybr cyhoeddus) waren adembenemend mooi. Het bleef bij die ene vakantie. Ik liep vervolgens het hele vasteland van Europa over en keerde nooit meer terug voor een wandeling in Engeland. Door Het zoutpad kreeg ik zin om daar weer eens te gaan lopen. Ik aarzelde nog tussen het South West Coast Path en de route langs de Hadrian Wall, waarvan het boekje nu al maanden op mijn bureau ligt.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
De wilde stilte
Corona weerhoudt me er helaas van om deze zomer de Noordzee over te steken, maar ik kan gelukkig wel lezen over een wandeling in Engeland. Het vervolg van Het zoutpad komt als geroepen. In De wilde stilte bewijst Raynor Winn weer dat ze goed kan schrijven. De manier waarop ze de natuur beschrijft is weergaloos. Het is wel een heel ander boek dan het voorafgaande. Waar in het vorige deel namelijk de wandelroute centraal stond, gaat het hier meer over de levensweg met al haar facetten: het overlijden van haar moeder, de voortschrijdende ziekte van Moth en zijn besluit om te gaan studeren, haar eigen onzekerheid, de aanleiding om te gaan schrijven en de bijzondere manier waarop ze een huis in Cornwall aangeboden krijgen.
Wandelen als medicijn
Pas aan het eind van het boek beginnen ze met een nieuwe wandeling. Het plan van Moth om te gaan lopen op IJsland lijkt, gezien zijn ziekte, op het eerste gezicht onverstandig. Toch gaan ze samen met twee vrienden op pad en lopen de Laugavegur Trail. Wederom doet een wandeltocht Moth heel goed. De breekbare man krijgt kracht terug en gaat voorop als ze een wild stromende rivier oversteken. Met elke stap die hij zet, wint hij een stukje gezondheid terug. Ik lees over hun nieuwe tocht en ben weer ontroerd door die twee dappere wandelaars.
Dagelijkse wandeling en wandelboeken
Voorlopig maak ik zelf mijn dagelijkse wandelingen in de buurt. Ik zet mijn auto ergens neer en loop een rondje. Hiermee vermijd ik treinen, bussen en mondkapjes. Normaal loop ik graag van A naar B, maar intussen heb ik rondwandelingen leren waarderen. ’s Avonds pak ik uit mijn boekenkast een wandelboek en herlees ik Wild van Cheryl Straight, de wandelboeken van Voskuijl of de wat filosofischer boeken van Ton Lemaire. In mijn boekenkast staat nu ook het nieuwe boek van Raynor Winn. De wilde stilte is niet zo zeer een wandelboek, maar meer een boek over liefde, doorzettingsvermogen en vooral ook over natuur. Kortom: over veel van wat het leven naast wandelen de moeite waard maakt.
Boeken:
- Raynor Winn: Het zoutpad, Amsterdam 2019
- Raynor Winn: De wilde stilte, Amsterdam 2020
- Henry Stedman and Daniel McCrohan: Hadrian’s Wall Path, Surrey 2017
Over de auteur
Aat van der Harst wandelde van huis naar Spanje en naar Italië. Hij is wandelcoach en begeleidt mensen met levensvragen in beweging. Over zijn wandelingen maakte hij de vertelvoorstelling “Ontmoetingen Onderweg”. Samen met zangeres Marianne van der Post treedt hij op in verteltheatertjes. Hij is schrijver van inspiratieboek Wandel je wijzer. Meer informatie via: www.verhalenonderweg.nl ; avdharst@verhalenonderweg.nl
