Wandelen langs de hunebedden
Drenthe en hunebedden, onlosmakelijk met elkaar verbonden. Elke Drent moet toch eigenlijk minstens één keer de hunebedden hebben gezien? Ik, als geboren en getogen Drent, heb er eigenlijk nog maar een paar gezien, 15 om precies te zijn. Daarom heb ik voor 2021 mijzelf als doel gesteld om alle hunebedden te bezoeken, zoveel mogelijk wandelend natuurlijk. We zijn dit jaar helaas nog niet van corona af, maar hunebedden bezoeken kan gelukkig wel.
Tekst & beeld: Ellen Kamphuis
Geschiedenis
Nederland telt 53 hunebedden, waarvan 52 in Drenthe en 1 in de provincie Groningen.
De befaamde archeoloog Albert Egges van Giffen (1884-1973) bracht deze afgelopen eeuw stuk voor stuk in kaart. Hij werd daarom ook wel de “vader van de hunebedden” genoemd. Van Giffen deed veel onderzoek naar de hunebedden en kreeg daardoor in 1918 van de regering de opdracht om de nog aanwezige exemplaren te inventariseren. Ook gaf hij een code aan elk hunebed, bestaande uit de eerste letter van de provincie en een volgnummer. Hij maakte daarnaast een overzicht van de 27 verdwenen hunebedden.
Wandeltochten langs hunebedden
In oktober 2020 liep ik met een wandelmaatje de NS-wandeling Assen. Deze wandeling voerde ons onder andere door Rolde. Daar zagen we net buiten het dorp achter de kerk twee hunebedden vlak bij elkaar (D17 en D18). Bij D18 stond een grote eik waar de bliksem was ingeslagen. Via de Balloërkuil en de Kampsheide liepen we terug richting Assen, maar onderweg maakten we ook nog een kleine omweg om hunebed D16 te bezoeken op de Balloëresch.
Een maand later liepen we de ANWB-route Emmerdennen. Net buiten Emmen troffen we al gelijk een mooi hunebed (D43) aan. Wat een grote! Na D41 volgden er in het bos bij Emmen een ‘drieling’ hunebed (D38, 39 en 40) aan op een open plek. Dit waren drie wat kleinere hunebedden vlak bij elkaar.
Ook wandel ik vaak op zaterdagmiddag op het Holtingerveld in Havelte. Mijn man en zoon hebben dan MTB-training en onderwijl ga ik dan 1,5 uur wandelen. Hier staan twee hunebedden staan vlak bij elkaar (D53 en D54). In het weekend is het hier erg druk en moet je je kans grijpen om de hunebedden op de foto te zetten zonder klimmende kinderen.
Elk hunebed is anders
Wat ik zo leuk vind aan hunebedden is dat elk hunebed anders is. Het is elke keer een verrassing als we dichterbij komen. Hoe zou deze eruit zien? Ook de ligging van deze prehistorische begraafplaatsen is vaak bijzonder. Meestal liggen ze niet direct aan een weg en moet je dus een stukje omlopen.
Meer weten over Wandelmagazine? Klik hier!
Op mijn verjaardag kreeg ik het boekje “De loop langs de hunebedden”. In 19 etappes wandel je zo meer dan 300 kilometer dwars door Drenthe, langs alle hunebedden. Wat een verrassing en hoe toepasselijk, nu kan de uitdaging eigenlijk pas écht beginnen!
En verder over hunebedden
Drenthe kent ook de zogenaamde Hunebed Highway N34. De meeste van deze locaties staan namelijk aan deze weg, die loopt van Zuidlaren naar Coevorden. Speciale verkeersborden wijzen je de weg langs dit traject. Dit is natuurlijk voor degenen die met de auto de hunebedden willen bezoeken.
Ook is er een hunebeddenclub. Als je ze allemaal hebt bezocht, mag je er lid van worden. Als bewijs moet je een selfie maken van jou en het hunebed. Zie de website van de hunebeddenclub.
Tot slot: het grootste hunebed staat bij het hunebedcentrum in Borger. Deze moet je natuurlijk gezien hebben! Veel plezier met het bezoeken van de hunebedden!
