terug

Voorpret: Brug over de Drina in Tara Nationaal Park

tara nationaal park

Bloesemende bomen en fris lentegroen. Tussen een houten schuurtje en een huis wordt een onverhard weggetje een wandelpad. We zijn onderweg naar het uitkijkpunt op de Brusni-kloof. Diep uitgesleten kloven, bergen tot 1600 meter hoog, wilde dieren en kleine gehuchten kenmerken het gebied. Een idylle, maar de rust die ik ervaar wordt verstoord door een blik op de landkaart.

 Het hele verhaal lees je in het komende nummer van Wandelmagazine, hier lees je vast een preview.

 Tekst & foto’s Frank Peters

Beren hebben daar geen last van. In het nationale park leven er ongeveer vijftig, waarvan er 14 zijn uitgerust met een gps-zendertje. “Sinds 2006 monitoren we de populatie en we hebben gezien dat de beren soms gigantische afstanden overbruggen”, vertelt Ranko Milanović, hoofd van de dienst Toerisme en Educatie van het park. “Eén van de beren heeft tweeduizend kilometer afgelegd in negen maanden tijd. Zijn sporen leidden naar buurlanden Bosnië-Herzegovina en Montenegro.”

In het Tara Nationaal Park zijn beren beschermd. “Je mag ze dus niet afschieten, zoals in Bosnië soms nog wel gebeurd,” zegt Ranko. “Wat je moet doen als je een beer tegenkomt? Haha, nou dat hangt af van wat de beer doet, maar maak je geen zorgen, in de laatste twintig jaar zijn er geen aanvallen geweest. Ze hebben een goede neus en zijn al weg voordat wij het weten.” Over beren en ander wild zoals wolven, gemzen en adders kan Ranko uren praten, maar er zijn ook onderwerpen die hij liever mijdt merk ik. De Brusnićki-kloof ligt er overigens vredig bij.

Ranko, zijn collega en berggids Ivan Nastić en Daria Butigan van de toeristische dienst nemen ons mee dieper het park in. Over kleine bergweggetjes rijden we naar de Jagoštica-vallei voor een wandeling naar Knezovi en Mirzini Vidikovci. Dit punt biedt een vergezicht op de kloof die de Drina heeft uitgesleten. Onderweg ontmoeten we twee oude vrouwtjes bij een krakkemikkig, maar daardoor juist schilderachtig huisje. Voor de woning ligt een boomgaard, waarin ook nog een paar boerderijdieren rond huppelen.

Radooka rust wat uit aan de picknicktafel op het erf. Ze is 79 jaar oud, vertelt ze, hier geboren en heeft nog één tand. De andere vrouw lijkt een beetje schuw en houdt ons vanuit de deuropening in de gaten.

Het hele verhaal lezen? Je vindt het in het in het maartnummer van Wandelmagazine. Dit nummer niet missen, maar nog geen abonnee? Neem vóór maandag 5 maart 16:00 uur een abonnement. Profiteer van de speciale aanbieding: 1 jaar Wandelmagazine van €28,50 voor slechts €17,95