terug

The Beara way Ierland, een magische wandeltocht

Naast fysieke en conditionele aspecten en motieven heeft wandelen voor veel mensen ook een belangrijke rol bij wat wel het “je hoofd leegmaken” wordt genoemd. Het even – of langer – los kunnen en mogen laten van het dagelijkse, het rationele, de bliepjes en de piepjes of het “moeten”. Om in plaats daarvan te “mogen” en het gevoel, de emotie, de fantasie of de verbeelding meer toe te laten. Daartoe is de Beara Way, een wandelroute op het gelijknamige schiereiland aan de zuidwestkust van Ierland, een uitmuntend, uitnodigend en inspirerend theater.

Foto’s: Fáilte Ireland. Tekst: Hans Plas, www.oranginas.nl.

De eerste vraag die dit theater oproept, is hoe de naam Beara is ontstaan. De rationele verklaring zegt dat de naam Beara afkomstig is van het Kerry-dialect- woord béarachbéar [r] a, dat verwijst naar “rotsen aan de kust waartegen de zee met grote kracht breekt”.  Een andere mogelijke verklaring is een legende die verhaalt over een koning die gewond raakte in een verloren strijd op zijn schiereiland. Zijn volgelingen brachten hem naar een fee, die hem genas, waarna de koning naar Spanje voer om daar zijn geliefde Beara, de dochter van de koning van Castilië, te trouwen. Hij voer hierna met een groot leger terug naar het schiereiland, heroverde het en zette Beara op de hoogste berg van het eiland. Hij liet haar zijn land zien en zei: “ik noem het naar jouw naam: Beara.” Aldus geschiedde, het eiland draagt tot op de dag van vandaag haar naam. Waar maak je dat nog mee? Lopend over het magische Beara-toneel is de keuze aan jou, ook al is het maar voor even.

Een magisch landschap

Centraal op het magische Beara schiereiland liggen twee bergketens: het Caha gebergte en het Slieve Miskish gebergte. De ruim 150 kilometer lange, bewegwijzerde wandelroute – een Irish National Trail – loopt als een lus om deze bergketens heen. Er zijn onderweg mogelijkheden de route uit te breiden, bijvoorbeeld door naar Bear Island te gaan, naar Dursey Island, waar de enige kabelbaan van Ierland te vinden is, te gaan of om juist een stukje af te snijden door de bergketens over te steken.

Van alle schiereilanden in dit zuidwestelijke deel van Ierland, is Beara het oorspronkelijkst en het puurst gebleven. Het gebied kent een grote concentratie aan historische en archeologische vindplaatsen, er zijn er tot nu toe 510 geteld. Tijdens het wandelen kun je deze vindplaatsen uitgebreid bewonderen: standing stones, steencirkels, Ogham-stenen, dolmen (hunebedden) en andere megalithische bouwwerken kom je tegen op verrassende, afgelegen, ruige en wilde plekken. Ook kun je recenter gebouwde historische ringforten, torens, kastelen, signaaltorens en gedenkstenen tegenkomen. Het duidelijk zichtbare verleden van dit schiereiland, met bergen en meren op een donkergroene okerbruine achtergrond, biedt je voldoende beelden om je fantasie de vrije loop te laten. Het schiereiland ademt één en al magie en historie.

Een wild palet

Er zijn een aantal fraaie vissersdorpjes op het schiereiland. Daar staan huisjes, tot pal aan de weg, in allerlei kleuren. Je kunt er wandelen over bolle heuvels en sompige, soppige of verende veengebieden. Na zo’n drie dagen wandelen, zal je ook volkomen gewend zijn aan de vele lokale schapen. Je imiteert hun geblaat dan niet meer. Ze zijn onderdeel van het landschap geworden, net als jijzelf. Via schapenpaadjes, landweggetjes, karresporen, graspaadjes, valleitjes, lichte en soms flinke stijgingen, wat rotsen, oude bossen, wilde rododendrons, een meertje en weer een veengebied krijg je veelvuldig de meest fantastische uitzichten op Bantry Bay of Kenmare River te zien.

Of je beklimt Hungry Hill, 685 meter hoog, al dan niet ingelezen in het gelijknamige boek van Dame Daphne du Maurier (1943) over twee Ierse families en hun “lotsverbondenheid” aan een kopermijn op Hungry Hill. Een kopermuseum in de buurt kan je van het proza weer terugbrengen in de realiteit. Een andere aanrader is een bezoek aan Bere Island voor een rondwandeling. Hier heb je de mogelijkheid om de plaatselijke fauna te spotten, vooral aan de ruige westkust van het eilandje. Dolfijnen, papegaaiduikers, drieteenmeeuwen, bruinvissen, zeehonden, miljoenen vogels en nog veel meer dieren zijn hier te zien. Men zegt dat hier, met wat geluk, walvissen te zien zijn. Hierop geven we geen garantie. Zien is ook verbeelden. MHet eiland is eenvoudig te bereiken via de ferry vanuit Castletown Bearhaven. Het is een zeemijl, oftewel twee kilometer, varen.

Een legendarisch verleden

Verder kun je vanuit het kleurrijke dorp Eyeries noordwestwaarts een uiterst fraaie lus-wandeling maken, langs de grillige kustlijn van Kilcatherine Point. Bij het juiste weer, kun je hier de beukende rollende metershoge golven van de Atlantische Oceaan ervaren en de verstilde rots die ooit de Hag van Beara was zien. Zij was een van de oudste mythologische wezens, in de vorm van een oude, sterke vrouw die bij haar komst niet alleen de winter meebracht, maar ook een geweldige macht had over leven en dood. Volgens de legende is de Hag van Beara door de plaatselijke heilige, St Catherine, versteend. Zo deden ze dat, ook vroeger al, met machtige vrouwen. Ze is nog steeds te zien, in de vorm van een stoel, wachtend op haar man: Manannán, de Ierse zeegod.


De Way maakt deels gebruik van een pad waarover O’Sullivan Beare, de Lord van Beara en Bantry, op oudejaarsdag 1602 met ongeveer 400 strijders en 600 burgers noordwaarts trok. Deze Ierse hoofdman marcheerde in twee weken bijna 500 kilometer, waarbij hij constant een achterhoedegevecht met het binnenvallende Engelse leger voerde. Lord Beares strijd eindigde in een nederlaag. Bijna zijn hele gevolg ging verloren tijdens de harde tocht en hij moest zelf uiteindelijk naar Spanje vluchten. Een opmerking op het juiste moment, tegen de juiste personen, in de juiste pub over deze Lord Beare (een nationale held) en je avond kan niet meer stuk.

De Beara Way biedt  veel mogelijkheden om eens even helemaal de boel los te laten. Het is de ideale pauzeknop, al dan niet met behulp van de folk music van de Chieftains. In deze video over O‘Sullivan’s March, zie je ook fraaie beelden van Glendalough, te bezichtigen op de Wicklow Way: een meerdaagse wandelroute in Oost Ierland waarover eerder een verslag verscheen op deze website.

Algemene routeinformatie

  • De Beara way is een rondwandeling van 206 km.
  • De route gaat veelal om de bergen heen, volgt de flanken.
  • De route wordt zwaarder na regen, omdat de ondergrond sompig, nat en modderig wordt.
  • De markeringen zijn in orde.
  • De Ordnance Survey wandel-gids of de OS kaart nummer 84, 5e editie, voldoet als navigatie.