Schwalbenwand Runde: een perfecte dag in een prachtig landschap
Ik heb al in veel landen gewandeld, maar Oostenrijk blijft een van mijn favorieten. Het geweldige berglandschap, de frisse lucht, de gekleurde bloembakken aan de balkons en de wienerschnitzel vind ik een perfecte combinatie. Mijn man en ik komen er regelmatig en dit keer zijn we in de buurt van Zell am See; een perfect gebied voor mooie hikes.
Tekst & beeld: Marijke Steenbergen | www.mareistverder.com
Schwalbenwand Runde
We lopen de Schwalbenwand Runde; een 11 kilometer lange hike die zo’n 4 á 5 uur duurt met een hoogteverschil van 700 meter. Vanaf Thumersbach, dat aan de Zeller See ligt, rijden we met de auto omhoog naar Gasthaus Mitterberghof. Op de parkeerplaats blijkt dat we moeten betalen met muntgeld. Dat hebben we niet. We twijfelen even, maar wagen de boete en hopen er het beste van.
Mist
Vanaf het Gasthaus pakken we de benenwagen. Het is nog vroeg en in het dal hangt een dikke mist. Waar we normaal gesproken uitzicht zouden hebben op de blauwe Zeller See, zien we nu alleen een witte wolkendeken. De zon doet een poging om er doorheen te komen maar de mist geeft niet zomaar op.
Het eerste deel van de wandeling loopt over een breed pad. Na twintig minuten bergopwaarts volgt een splitsing. Blijkbaar kunnen we de route zowel links- als rechtsom lopen. We krijgen de tip om linksom te gaan; het pad bergop is steiler maar de afdaling makkelijker. Dus slaan we linksaf en komen al snel op een smal bospad.
Flinke klim
Het bospad kronkelt en wordt steeds smaller. Een eekhoorn schiet ons voorbij en verdwijnt rap in de hoge dennenbomen. De vele boomwortels vormen een natuurlijke trap en zo klimmen we stap voor stap de eerste kilometers omhoog. Hier en daar ligt al wat ijs aan de randen van het pad. Omringd door dennenbomen komen we aan op verschillende plateaus waar het uitzicht grandioos mooi is. De witte lappendeken die de Zeller See bedekt en de mistflarden erboven geven het een mystiek tintje. De met sneeuw bedekte bergen van de Hohen Tauern maken het plaatje compleet.
De klim duurt voort, onze benen voelen zwaar. Langzaam komen we aan in open landschap met uitzicht aan alle kanten. Het gras waar we op lopen is drassig en er ligt steeds meer sneeuw. Toch is het pad goed begaanbaar. Over de flank van de berg steeds een stukje verder totdat we door sneeuw omringd zijn. We komen aan op het hoogste punt. Eindelijk rust voor onze kuiten!
Afdaling
We genieten van het uitzicht en zien de Schützing Hütte liggen. Helaas is deze almhut alleen zomers open, dus doen we het maar met de thee die we zelf hebben meegenomen. Na onze rustpauze beginnen we aan de afdaling.
De afdaling is gelukkig een stuk makkelijker! Via een breed pad kijken we over het groene landschap. We genieten van het zicht op de Zeller See; die ditmaal ook écht te zien is. De zon breekt een beetje door en de mist is vervangen door het glinsterende water.
Gasthaus Mitterberghof
Na vier uur lopen komen we weer aan bij Gasthaus Mitterberghof. We checken eerst of we geen bekeuring hebben; toch even spannend. Maar het geluk is met ons! Geen boete, dus besluiten we ons geld beter te besteden. Gasthaus Mitterberghof blijkt te beschikken over een uitstekende keuken en op het terras doen we ons tegoed aan een gezonde salade en een (iets minder gezond) glaasje Grüner Veltliner.
Een perfecte dag in prachtig landschap!
Over de auteur
Marijke Steenbergen (54) is parttime tekstschrijver en reist normaal gesproken de hele wereld over. Met gezin, vriendin(nen) of alleen. Maar nu even niet. Nu gaat ze in Nederland op zoek naar bijzondere plaatsen die vaak net even anders zijn, zoals de Klompenpaden in Utrecht en Gelderland. “Ik deel graag mijn verhalen en hoop anderen te inspireren”. Haar reisavonturen en (wandel)tips vind je op www.mareistverder.com
