Met Bobby in de bergen

Wat kan en wat mag je met de hond?

Op beurzen en via e-mail krijg ik geregeld de vraag of honden toegelaten worden op bergpaden en in berghutten. Navraag leert dat het antwoord niet altijd voor de hand ligt, vooral wat de hutten betreft. Elke huttenwaard heeft zo zijn eigen huisregels opgesteld.

Wat kan en wat mag je met de hond?

Op beurzen en via e-mail krijg ik geregeld de vraag of honden toegelaten worden op bergpaden en in berghutten. Navraag leert dat het antwoord niet altijd voor de hand ligt, vooral wat de hutten betreft. Elke huttenwaard heeft zo zijn eigen huisregels opgesteld. Als je met je hond in de bergen wilt wandelen, dien je van de lokale regels op de hoogte te zijn. Je kunt wild tegenkomen, maar ook koeien of schapen. Elke gemeente hanteert verschillende verordeningen. Daar bovenop gelden de regionale of provinciale jachtwetten en Forstgesetze (bosbeheer) die elke wandelaar – met of zonder hond – in theorie zou moeten kennen. En lang niet altijd zijn er waarschuwingsbordjes die je op de situatie ter plaatse wijzen. Ter plekke navragen dus. Bij het toeristenbureau van je bestemming kunnen ze je vertellen of je hond los kan lopen en waar. Ga er in ieder geval vanuit dat je in beschermde natuurgebieden, rustgebieden voor het wild en in het bos je hond aangelijnd moet houden. Op de Duitse website www.vierpfotenamberg.de vond ik trouwens nuttige tips, inclusief advies rond training, routeplanning en zelfs winterwandelen.

Berghutten

Absolute willekeur lijkt te heersen als het om overnachten met een hond in een berghut gaat. Een zoektocht op de websites van de alpenverenigingen levert nauwelijks concrete, laat staan eenduidige informatie op. Alleen de site van de Zwitserse Alpen- Club heeft een link naar een externe overzichtspagina (zie link onder). Die lijst dateert weliswaar van december 2012, maar geldt nog steeds en is erg compleet voor wat de hutten van de SAC betreft. Bij alle berghutten van de vereniging vind je er de huisregels vermeld met betrekking tot huisdieren. Bij de andere alpenverenigingen is het een zoekplaatje. Als ik ‘mit Hunden’ in het zoekveld tik van de sites van de Duitse en Oostenrijkse verenigingen krijg ik een overzicht van enkele ongerelateerde bergsportverhalen. Alleen een titel onder aan de resultatenlijst trekt mijn aandacht, want er staat een naam van een dier in: “Wie sollen sich Wanderer gegenüber Kühen verhalten?”. Mmm …, toch niet dus. Ooit heb ik over de kwestie contact opgenomen met het secretariaat van de Oostenrijkse club. Er werd mij geadviseerd de huttenwaard van elke hut te bellen en “te vragen wat de regels zijn.” Bij de Franse bergsportvereniging kreeg ik een zelfde soort reactie, met de geamuseerde toevoeging dat men zich in Frankrijk “niet kan herinneren ooit een hond in een hut gezien te hebben.”  Hoe bestaat het?

En nu?

Elke gemeente en elke berghut bepaalt zijn eigen regels (als die er al zijn voor wat betreft een hond) en hierover navraag doen tijdens je tochtvoorbereiding, is de enige oplossing als je het zeker wilt weten. Buiten Zwitserland zul je vooraf de hut moeten bellen om te weten te komen of je hond er überhaupt welkom is. In de praktijk kan het ook van de drukte afhangen en of er een aparte ruimte voor het beestje te vinden is (want bijna elke Oostenrijkse hut heet zijn eigen huttenhond). De stelregel blijft: geef geen aanleiding tot klachten. In berghutten waar honden toegestaan zijn, mogen ze nooit overnachten in de slaapvertrekken. Doorgaans mag het dier slapen op een deken in de kelder of in een apart gebouwtje. En mocht je toevallig komende zomer van plan zijn met je huisdier op de Oberaarjochhütte (3256 m) in Wallis te overnachten, let dan op: de hut is alleen met een 12 meter hoge ladder te bereiken, staat er in de tabel op de genoemde Zwitserse website. “Hund muss getragen werden!”