Ook langs de Nederlandse kust loopt er een pelgrimsroute: de Jacobsweg die Hage. Vanuit Haarlem voert dit traject je langs de Noordzeekust naar Brugge en Gent, waar je kunt overstappen op andere trajecten richting Santiago de Compostella. Daarnaast kan je de losse etappes van het traject echter ook prima als dagtocht lopen. Samen met een wandelgroep, ben ik zo de Jacobsweg stap voor stap aan het afwerken. Deze keer stond de etappe Brielle-Goedereede op het programma, een wandeling van zo’n 20 kilometer.
Tekst & beeld; Irene Kapinga
Bij een bushalte aan de rand van het centrum van Brielle treffen wij elkaar. Ik zie stralende gezichten en de zon schijnt volop. Voor het eerst dit jaar lopen wij met korte mouwen en een enkeling zelfs in korte broek. Het doet de stemming zichtbaar goed.
Blij ben ik om de Jacobsweg Die Hage te kunnen vervolgen. Eerder liepen wij de etappe van Den Haag naar Schipluiden, en de etappe van Schipluiden naar Brielle. Vandaag lopen wij verder, te voet in de richting van Santiago de Compostella.
Historische route
Op 1 april 1572 bevrijdden de watergeuzen Brielle (toen Den Briel genoemd) als eerste Nederlandse stad van de Spanjaarden. Hier werd geschiedenis geschreven. Afgelopen maand was dit 450 jaar geleden, wat in Brielle groots werd gevierd.
Dat is ook terug te zien als we bij de Sint Catharijnekerk een kop koffie drinken. De toren is het mooiste deel van de kerk, de vlag hangt uit. Koning Willem-Alexander heeft hier eind maart een herinnerings-plaquette achter gelaten. In het hele stadje hangen vlaggen met de heroïsche woorden ‘Doe open die poort’.
Het bedevaartskerkje voor de martelaren van Gorcum bevindt zich net buiten Brielle. Toen de geuzenvloot op 26/27 juni na Brielle ook Gorcum innam, werden alle rooms-katholieke geestelijken gevangengenomen. Bijna twee weken lang werden ze gefolterd, getreiterd en verleid om hun geloof af te zweren, maar 19 van hen gaven niet toe. Op 5 juli 1572 werden ze per vrachtschuit naar Brielle vervoerd. Even buiten Brielle werden deze 19 martelaren vervolgens opgehangen. Het bedevaartskerkje staat op de plek waar dit is gebeurd.
Door de polder
Via polderwegen lopen wij verder richting het zuiden. De zon brandt op onze wangen, de zonnebrillen komen goed te pas. Her en der staat een boerderij.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Horeca of zelfs een bankje zijn hier niet te vinden. De voorste wandelaars kiezen rond het afgesproken tijdstip een groen grasveld voor de pauze, waar we vervolgens op ge grond neerploffen. Water en brood zit in onze dagruzakje. Een enkeling heeft zelfs koffie bij zich.
De Haringvliet-sluizen
De Haringvliet-sluizen verbinden Oostvoorne met Goeree Overflakkee. De imposante sluizen, 17 in totaal, zijn het sluitstuk van de Deltawerken. De totale dam heeft een lengte van 5 kilometer. We stappen over elke meter van dit bouwwerk.
Bij het bezoekerscentrum aan de andere kant van de dam is een prachtig café-restaurant. De naam is heel toepasselijk ‘Zoet en Zout, verwijzend naar de scheiding in het water. In het haventje liggen de vissersboten klaar om uit te varen. De Urker vloot is hier zichtbaar aanwezig.
Door een duinlandschap bereiken wij de Kwade Hoek, vroeger een beruchte plek. Nogal wat schepen liepen hier vast op de zandbanken. Waren ze echter eenmaal de Kwade Hoek gepasseerd, dan kwam de Goede Reede in zicht waar ze een veilige haven vinden.
Stille getuigen van vervolgen tijden
Twee kilometer ten noorden van Goedereede lopen wij door het dorpje Havenhoofd. In de Tweede Wereldoorlog is het hele dorpje gesloopt om plaats te maken voor de Atlantikwall. Na de oorlog is het herbouwd. Precies 114 woningen staan er nu, mee mag niet, er is een bouwstop. De huizen kijken uit op een klein haventje. Dit beeld staat aan de rand van de haven, een stille getuige van vervlogen tijden.
Onderweg hebben wij het al gezien: hier in de omgeving worden veel aardappels gekweekt. De Friezen en eigenheimers doen het hier goed…
Na ruim 20 kilometer gelopen te hebben, komen wij aan in het gemoedelijke centrum van het dorpje Goedereede. En daar is het tijd voor het befaamde en geliefde etappedrankje. Gastvrij worden wij door de eigenaar van het hotel/café ontvangen. De mooiste tafel op het terras is voor ons gereserveerd. In de warmte van de afnemende zon en van elkaar proosten wij op deze zonnig en afwisselende wandeldag.
Over de auteur
Irene Kapinga is wandelaar, pelgrim, gids, coach en reisleider. In 2000 liep zij voor het eerst naar Santiago de Compostela. Vele pelgrimsroutes heeft ze daarna zelf gelopen. Vanaf april 2018 begeleidt (en organiseert) Irene wandelingen over Nederlandse, Belgische, Engelse, Spaanse en Portugese pelgrimspaden. Regelmatig schrijft ze over haar ervaringen op nabije en verre (pelgrims)wegen. Meer over Irene en over pelgrims-wandelingen lees je op www.opstapmetirene.nl
