terug

Interview met wandelaar Marthe Vlaskamp

Marthe wandelt veel met haar 10-jarige zoon Sam. Ze hebben het Utrechtpad gelopen en gaan nu beginnen aan een wandelroute rond de Veluwe. Wandelen is voor Marthe een pure vorm van ontspanning. Meer lezen over de wandelervaringen van Marthe?

Vertel eens wat over jezelf, Marthe

Ik ben Marthe Vlaskamp, 41 jaar, woon in Amersfoort met mijn partner Martin en onze twee zonen Sam (10) en Jesse (5).Ik werk als projectleider bij NS Reizigers, en naast wandelen hou ik erg van reizen, bakken, schrijven en theaterbezoek. Daarnaast ben ik vorig jaar met veel plezier begonnen met pianoles.

Waarom wandel je?

Ik ben een erg enthousiast en druk mens: mijn werkdag, huis en hoofd zijn altijd vol en lummelen op de bank kan ik niet goed. Pure ontspanning voor mij is een stuk lopen in de natuur: dan kom ik in een bepaalde flow terecht waarbij ik los kom uit mijn drukke hoofd, en echt aanwezig kan zijn bij mezelf.

Marthe met haar zoon Sam tijdens de wandeling van het Utrechtpad
Marthe met haar zoon Sam tijdens de wandeling van het Utrechtpad

Favoriete wandelpad:

Dat heb ik niet echt. Wandelen in de Dolomieten vond ik prachtig. Op mijn wishlist staat nog het wandelen van Land’s End naar John O’Groats, ik hoop daar in de nabije toekomst samen met Martin een start mee te kunnen maken.

Mooiste plek in Nederland:

Eigenlijk heb ik mijn hele leven gevonden dat Nederland qua natuur oersaai was. Sinds ik het Utrechtpad heb gelopen heb ik waardering gekregen voor de variatie in het Nederlandse landschap. Vooral rondom Leersum vond ik het prachtig!

Met wie wandel je het liefst?

Mijn vaste wandelmaatje is mijn oudste zoon Sam van 10. Maar ik wandel ook graag met mijn hele gezin!

Hoeveel km loop je gemiddeld per keer?

Ergens rond de 20 vind ik per dag optimaal.

Hoeveel dagen per jaar wandel je ongeveer?

Zeker 2 keer per maand, maar als we in de zomer een wandelvakantie inplannen wel vaker!

Zoon Sam tijdens de wandeling van het Utrechtpad
Zoon Sam tijdens de wandeling van het Utrechtpad

Aan welk wandelevenement heb je wel eens meegedaan?

Geen, niet eens de avondvierdaagse als kind. Ik ben niet met wandelen opgevoed, maar heb het echt op latere leeftijd ontdekt dankzij Martin.

Fijnste schoenenmerk:

Ik heb een bloedhekel aan Teva sandalen, maar heb sinds een paar maanden bergwandelschoenen van Teva. Ik wilde ze eerst niet eens passen in de winkel toen de verkoper ze liet zien, maar ik ben om: ze zijn licht, waterdicht en lopen heerlijk.

Meest praktische wandelaccessoire:

In de bergen heb ik echt stokken nodig omdat ik een waardeloos gevoel voor evenwicht heb. In Nederland ga ik niet op pad zonder bidons met water.

Wat is je leukste wandelherinnering?

Ik heb net met mijn oudste zoon het Utrechtpad (165 kilometer) gelopen. Prachtig vond ik dat: onze eigen omgeving goed leren kennen en ondertussen hele mooie gesprekken voeren met mijn pre-puber! Na de zomer starten we met de 280 kilometer lange route rond de Veluwe.

Mooiste wandelprovincie / regio?

De Dolomieten.

Meest verrassende dat je ooit bent tegengekomen?

Onverwachte ontmoetingen met dieren vind ik geweldig: een hert ineens midden op ons pad in de buurt van Lage Vuursche, of berggeiten in de Alpen.

Heb je wel eens een wandelblessure gehad?

Ik ben een tijdje terug flink gevallen omdat ik in een greppeltje stapte: enkel gekneusd, gelukkig kon ik voorzichtig toch teruglopen naar de bewoonde wereld.

Zoon Sam tijdens de wandeling van het Utrechtpad
Zoon Sam tijdens de wandeling van het Utrechtpad

Plaats je wandelverslagen of foto’s online?

Nee. Maar nu ik erover nadenk is het misschien wel leuk om onze volgende toch (280 km rond de Veluwe) weer eens in columns te gaan vastleggen.

Jouw beste wandeltip voor nieuwsgierige wandelaars:

Heb ik eigenlijk niet. Of ja toch: ga een lange afstandstocht in etappes lopen met je kind! Kost bijna niets, schept een enorme band, en je leert er alletwee ook nog van!

Aan wie geef je het wandelstokje door?

Jacque Buysse