terug

Het dwarse vogelboek van Siegfried Woldhek

We kennen Woldhek al als tekenaar voor de NRC, Vrij Nederland en New York Review of Books. In 2011 werd hem de Inktspotprijs voor de politieke spotprent van het jaar toegekend. Dat hij ook een meesterfotograaf is, ontdekten wij onlangs toen hij ons zijn vogelfoto’s liet zien, zowel uit de eigen achtertuin als uit verre landen.

Siegfried Woldhek. Foto Esther Kokmeijer
Siegfried Woldhek. Foto Esther Kokmeijer

Meestertekenaar Siegfried Woldhek ook dol op vogels

Siegfried Woldhek overdonderde ons met zijn fotografie, maar ook met zijn observaties. In Het dwarse vogelboek deelt hij de vogels in naar de menselijke trekken die wij ze toedichten. Lawaaiige winterkoninkjes zijn ‘vocalisten’ (Cantoridae) en patserige feeënhoningzuigers zijn ‘showpikken’ (Ostentationidae). En dan zijn er naast vele andere categorieën nog de ‘misbaksels’ (Defectidae). Die worden als volgt aangekondigd:

Het moet maar eens gezegd: sommige vogels zien er niet uit. Niet alles is o zo prachtig. Kijk maar eens naar de voorbeelden op de volgende pagina’s.  Dramatische gevallen waar evident iets fout is gegaan met de kleur of de vorm, zoals die dwaze scholekster of dat parelhoen met die idioot kleine gehelmde kop…  Om van de potsierlijke pelikaan nog maar te zwijgen.

Woldheks ironische én leerzame commentaar

Hij maakt het gedrag voor vogels invoelbaar voor de lezer en vindt daar vaak een geestige, menselijke invalshoek:

Zingen is geen recreatieve activiteit. Het is gevaarlijk. Om rivalen op afstand te houden en vrouwtjes te lokken moet je duidelijk maken waar je je precies bevindt. HIER ZIT IK! Dat is handig voor die rivalen en vrouwtjes om te weten, maar ook voor een langsvliegende sperwer, die je zo uit de boomtop plukt. Daarom houden vogels bij voorkeur hun snavel. Vrouwtjes, jongen, ongepaarde vogels zingen niet. En de mannetjes alleen in de broedtijd, ’s ochtends vroeg, tijdens een kort ochtendritueel. Ze zingen dan tegelijk en kunnen horen of er een mannetje ontbreekt op het appèl. Een leeggevallen territorium wordt dan binnen enkele uren door buren of door een rondzwervende vrijgezel ingepikt. De paar mannetjes die je later op de dag nog hoort zingen zijn waarschijnlijk de sneue jongens, die nog niet door een vrouwtje zijn uitverkoren en nu met gevaar voor eigen leven blijven zingen.

Omslag Het dwarse vogelboek
Omslag Het dwarse vogelboek

De allermooiste vogelfoto’s verzameld

Niemand minder dan de internationaal meest gelauwerde natuurfotograaf Frans Lanting (o.a. National Geographic) noemt het boek prachtig, bijzonder en inspirerend. Maar behalve een vermakelijk en artistiek hoogstaand vogelfotoboek, is het ook een pleidooi vóór herontdekken van het bijzondere gedrag van vogels, en tégen het jachtige afwerken van lijstjes van exoten. Voor Woldhek ligt het genot in het openen van al je zintuigen en je verwonderen over de kleuren, geluiden en gedragingen die je dan beleeft. Dankzij hem kunnen vogelkijkers de vogels beter begrijpen en de wereld om zich heen weer met frisse ogen beleven.

Praktische informatie

Goed nieuws: wij mogen 3 exemplaren weggeven! Klik hier om mee te doen