Een wandelvakantie op Tenerife
Een aantal dagen voordat mijn vriend en ik een roadtrip langs de grootste steden van Europa willen maken, vertelt mijn broertje trots dat hij op internet auto-onderdelen heeft besteld voor onze gezamenlijke auto – een Citroën BX waar we met zijn drieën om de beurt in rijden. Fantastisch natuurlijk dat er hier een groot aanbod aan auto-onderdelen te vinden is, maar het is minder leuk dat mijn kleine broer meteen besluit de auto uit elkaar te halen. Omdat mijn vriend en ik dus tijdelijk geen auto tot onze beschikking hebben, passen we onze vakantieplannen aan. Gelukkig pakt dit goed uit: het resulteert in een spectaculaire wandelvakantie op Tenerife.
De Mascakloof
Voor ik het weet sta ik boven aan de Mascakloof, klaar om aan een vier uur lange wandeling te beginnen. In het bergdorpje Masca kopen mijn vriend en ik bij een klein cafeetje een ticket voor de veerboot, die ons aan het eind van onze tocht naar een havenplaatsje zal brengen. We zien later wel hoe we terugkomen bij onze huurauto. Enigszins geïntimideerd door de reusachtige rotsen die het idyllische dorpje haast lijken te omarmen, volg ik mijn vriend die vol goede moed richting het startpunt loopt. Ik moet even slikken, want dit startpunt blijkt een steile afdaling te zijn over een pad met losliggende stenen. Vooral in het begin maken we verticale meters, maar na twintig minuten wordt het pad al minder stijl en leidt het ons langs een kabbelende rivier. Op de plekken waar de rivier het breedst is, groeit hoog riet waar je af en toe doorheen moet kruipen.
Dit idyllische beeld verdwijnt echter al snel: de vegetatie verdwijnt en de ruige kloof wordt hierdoor goed zichtbaar. Naarmate de wandeling vordert worden ook de rotswanden hoger en komen ze dichter bij elkaar. Hier begint het ruigste gedeelte van de wandeling. Op de steilste plekken zijn de rotsen tot wel 800 meter hoog en schijnt er weinig tot geen zonlicht in de kloof. Het hoogtepunt is de imposante rotsformatie die de weg blokkeert en waar je op handen en voeten langs moet klauteren. Aan het eind van de wandeling breekt de zon door en wijken de rotswanden steeds verder uiteen. Ook is het ruisen van de zee te horen en niet veel later is het strand in zicht. Moe maar voldaan hijsen we onszelf in het bootje dat ons naar Los Gigantes vervoert.
Een welverdiende, luxe terugreis
Eenmaal in het kustplaatsje aangekomen realiseren we ons pas dat we de terugreis niet goed uitgedacht hebben. Een taxi lijkt ons een beetje duur, dus we besluiten een gokje te wagen en te liften. Het geluk is met de dommen: al na een half uur stopt er een vlotte Tenerifiaan die ons wel even in zijn Audi A4 terug naar Masca wil brengen. Dat is nog eens wat anders dan de oude Citroën die we gewend zijn, maar zo’n luxe ritje hebben we ook wel verdiend na deze uitdagende en avontuurlijke wandeling.
