Een meerdaagse wandeling door het boerenland van de Dolenjska

Kiezen voor een meerdaagse wandeling in de Dolenjska regio in Slovenie is kiezen voor een groen, vreedzaam en romantisch wandelavontuur. 

Tekst: Hans Plas www.oranginas.nl
Foto’s: Bostjan Pucelj, Tea Brenko, Tomaz Levicar en Hans Plas

Historie

Slovenië riep in 1991 de onafhankelijkheid uit, tijdens de Joegoslavische oorlogen. Daarvoor was het land onderdeel van de Joegoslavische Republiek. Tegenwoordig is Slovenië één van de jongste soevereine staten in Europa en bovendien lid van de EU. Het betaalmiddel is de euro.

Wij kozen voor het boerenland in de zuidoostelijke hoek van het land: de regio Dolenjska in het historische gebied van de Krain, een voormalig hertogdom. In de negentiende eeuw werd dit gebied omgevormd tot een kroonland… Bent u er nog?

Vanaf de dertiende eeuw zwaaiden de Oostenrijkse hertogen namelijk de scepter over regio. Hierdoor werd de Krain begin negentiende eeuw in het Oostenrijkse keizerrijk geabsorbeerd, dat toen een groot deel van de Balkan bestreek. In 1849 kreeg de regio vervolgens de status van een kroonland binnen het keizerrijk. De zeven decennia daarop zwaaide de Habsburgse monarchie de scepter over de Krain. De meeste mensen kennen dit koningshuis vooral van keizerin Sissi, met die nare en afstandelijke schoonmoeder van haar. Of van keizer Frans Jozef met zijn vele maîtresses, die trouwens in latere films niet voorkomen. Het sprookje van het keizerrijk moest immers wel romantisch blijven. De monarchie kwam aan z’n eind in het laatste jaar van de Eerste Wereldoorlog (1918).

Het oudste wandelpad van Europa

Het land kent duizenden kilometers aan wandelroutes. Populair zijn de routes in de Julische Alpen door het Triglav Nationale Park. Een bijzonder bezienswaardigheid hier is het Meer van Bled aan de rand van het Park. Veel wandelaar komen hier voor de Slovenian Mountain Trail, die ook wel als “het oudste wandelpad van Europa” bekendstaat. Deze route loopt door de Pohorje, de Julische Alpen, de Kamnik-Savinja-Alpen, de Karawanks en het zuidwestelijke deel van Slovenië. Hier vind je de “oh’s”- en “ah’s” -uitzichten.

De hoofdstad van de regio Dolenjska is Novo Mesto, aan de Krka rivier. Met onder andere acht kastelen rijkelijk bedacht met historische gebouwen. Ook een prima plek om een rondwandeling door de regio te beginnen.

De wandeling

De wandeling gaat over boerenpaden, landweggetjes en karresporen die de diverse lieflijke dorpen met elkaar verbinden. Links en rechts zie je de wijngaarden op de heuvels. Met daartussen de witte boerderijen met rode daken en oude kerkjes in dezelfde kleur en stijl. Deze karakteristieke gebouwen vormen een mooie aanvulling op de frisgroene omgeving.

Als je deze zinnen zo leest, kan ik me voorstellen dat er allerlei clichébeelden bij je naar boven komen. En zo is het ook! Nog een paar passende karaktertrekken: vreedzaam, traditioneel, handwerk en heerlijk eten van wat de regio verbouwt en maakt.

We lazen een verslag van een wandeltocht in deze omgeving met daarin de zin: “Wij namen een kleine omweg en stonden ineens bij een fantastisch mooi stukje natuur. Echt, de Efteling is er niks bij”. Hoewel het landschap soms inderdaad doet denken aan het clichébeeld van een Efteling-natuur, dwingt de omgeving “toch” bewondering af. Vreemd maar waar.
Het is met een goede voorbereiding mogelijk tijdens je wandeling de nodige burchten en kloosters te bezichtigen. Sommige van deze gebouwen zijn fantastisch gerestaureerd, zoals het kasteel Otoċec, vlak bij Novo Mesto. Wil je hier overnachten in een slaapkamer met marmer, oosterse tapijten, antiek en parketvloeren dan is dit je plek. Zorg er hierbij wel voor dat je voldoende euro’s meeneemt.

Plaatselijke wijn en volksarchitectuur

Iets eenvoudiger maar minstens zo intens zijn de wijnproeverijen onderweg. Gewoon bij de boer, aan huis of in de kelder. De plaatselijke wijnboeren zijn hier maar wat trots op hun wijn. En dat zal je merken ook! Bijkomend voordeel: massaproductie komt hier (nog) nauwelijks voor. De lokale wijn is hierdoor volgens kenners nog puur en oprecht. Net als vele andere producten. Zoals vruchtengebak bij de koffie onderweg. Inderdaad: dan krijg je ook vruchten, in plaats van een dubieus bietenpulpgoedje met allerlei E-nummers. En, voor de liefhebber: worst is hier worst!

Speciale aandacht vragen onzes inziens de kozolec, speciale houten “droogrekken”. Deze rekken worden onder meer gebruikt voor hooi in het voorjaar en mais in het najaar. De kozolec vormen dan ook een fraai staaltje van “volksarchitectuur”. Er is zelfs een openluchtmuseum voor deze rekken ingericht (tevens trouwlocatie). Mooie exemplaren zijn te zien in het dorp Šentrupert.

Algemene routetips

• Wildkamperen is niet toegestaan.
• Wandelingen in de Dolenjska zijn in het algemeen makkelijk te doen.
  De meeste tochten zijn ook geschikt voor kinderen.
• Een goede kaart is Planinska Zveza Slovenije Wanderkarte Dolenjska 1:50.000.
  Mogelijk een beetje beperkt in z’n bereik. Uitgever: Freytag & Berndt.
• Anno 2020 is de accommodatie onderweg voldoende, denken wij. Toen wij er liepen gaf het één keer een probleem maar een bemiddelende caféhouder vond een ex-postbode, die bereid was z’n zolder met bedden open te stellen. En ook zijn wijnkelder.
• Als je Slovenië via de Karawankentunnel binnen komt is een omweggetje naar het meer van Bled aan te bevelen. Hou er wel rekening mee dat honderdduizenden toeristen je voorgingen.
• Probeer de lokale keuken te vinden als je uit eten gaat. Kwalitatief nauwelijks te overtreffen! Biovendien kan je de meeste gerechten voor heel redelijke prijzen krijgen. Probeer in ieder geval een keer de potica (een cake van gerold deeg met een vulling van walnoot, dragon, honing, rozijnen en maanzaad).