terug

Voorpret: Échte natuur in de Poolse Oderdelta

Nijvere bevers, burlende edelherten en indrukwekkende zeearenden, het stikt ervan in de Oderdelta. Het landschap met weiden, rietvelden en moerasbossen oogt als Holland uit de plaatjesboeken van Jac. P. Thijsse. Hoe krijgen die Polen dat voor elkaar?

Tekst Hans Farjon Foto’s Hans Farjon en Bert Stok

Naturaly Park Zaluwe Szczecinskiego
Naturaly Park Zaluwe Szczecinskiego

September, de tijd van burlende mannetjes en hitsige hindes. “Hoooeeewww, Hoooeeww, Hooo, Hooee” brult het edelhert onder ons slaapkamerraam. Onder de dekens luisteren we naar zijn machtige geluid. Met zo’n zware stem moet het beest geweistangen hebben van buitengewone afmetingen, fantaseren we. Steeds weer op onze lange wandeldagen horen we de lokroep van de edelherten, verborgen in het groen. Niet zien, maar wel horen, het geeft de wandeling een mysterieus tintje. Zien doen we de dieren uiteindelijk ook, statig voortschrijdend aan de randen van het open veld. Veel meer wild komen we tegen. Een everzwijn steekt knorrend zijn kop boven het riet uit. De wasbeerhond loopt een stukje mee over de dijk en een otter glipt weg tussen de bosjes. Een dag eerder kropen we in camouflagepak langs het kanaal en zagen nijvere bevers aan het riet knagen.

De oderdelta

Al dit spektakel is te zien in het fraaie landschap van onze grootouders: Uitgestrekte graslanden, rietvelden en moerasbossen doorsneden door water en dijkjes. De Oderdelta oogt als de plaatjes uit de prachtige Verkadealbums van de natuurpionier Jac. P. Thijsse zoals de Bonte Wei, het Naardermeer of Langs de Zuiderzee. Het soort boerennatuur dat je tegenwoordig in Nederland met een lampje moet zoeken door de gigantische groei van de landbouwproductie in de afgelopen zeventig jaar,, maar hier kun je er heerlijk dagen achtereen doorheen struinen.

De rest van dit verhaal is te lezen in het decembernummer 2018 van Wandelmagazine.


Meer weten over Wandelmagazine? Klik hier!