terug

Corfu: op visite bij Keizerin Sissi

Dat het goed toeven is op Corfu wisten de ‘rich & famous’ ook al in de 19de eeuw. Keizerin Sissi (ja, die van de films) liet in 1888 een zomerpaleis bouwen nabij het plaatsje Benitses, niet ver van de kust. Het Achillion, vernoemd naar de Griekse mythologische held Achilles, is nu een museum, met een prachtig uitzicht. Het is één van de grote trekpleisters voor toeristen. Het deed ook dienst als woning van Keizer Wilhelm en als casino in een James Bond film. Genoeg reden om daar eens rond te wandelen. Op de voet gevolgd door hond Frits, die ons spontaan ‘adopteert’. 

Frits, onze wandelvriend van vandaag
Frits, onze wandelvriend van vandaag

Al vanaf het gehucht Mila volgt hij ons trouw op de voet. Even voorstellen: dit is Frits (een door ons gekozen naam), een harige viervoeter die vandaag besloten heeft dat hij ons gezelschap gaat houden. Tegen de stroom in, want we hebben geprobeerd hem af te schudden dan wel, terug te sturen. Maar er is niemand in Mila bij wie hij hoort en luisteren lijkt niet zijn best ontwikkelde eigenschap. Of begrijpt hij geen Nederlands? Hoe dan ook, Frits wandelt vandaag mee, zo’n acht kilometer om precies te zijn. Als wij pauzeren, doet hij dat ook. Het is tenslotte best warm, dus een slaapje in de schaduw zo af en toe kan geen kwaad. Maar wel met één oor open, want als we stilletjes opstaan in de hoop dat Frits lekker verder tukt, is hij er als de kippen bij om nog een stukje mee te lopen.

Olijvengaarde op Corfu

Pauzeplek voor werkezels
Pauzeplek voor werkezels

Het eerste deel van onze wandeling loopt langs smalle wegen, tussen de olijfboomgaarden door. Het groene goud van Corfu is een belangrijke bron van inkomsten, naast het toerisme. Ooit aangeplant door de Venetiaanse overheersers in de veertiende eeuw staan er inmiddels meer dan drie miljoen olijfbomen op het eiland. Mede daardoor heeft het zo’n groene en natuurlijke uitstraling. Het levert niet alleen mooie plaatjes op, maar ook veel schaduw. Bijvoorbeeld voor een langorige viervoeter die hier mag pauzeren. Gezien haar dikke buik zou het zomaar kunnen dat er een kleine op komst is, en dan hoef je ook in Griekenland even niet meer zo hard te werken.

Wandelvriend Frits in slaap

Met Frits op de hielen bereiken we uiteindelijk Gastouri, het dorpje dat is ontstaan rondom het paleis van Sissi. We verbazen ons over de bussen die aan en afrijden, volgeladen met toeristen die een dagje hoofdstad combineren met een bezoek aan het paleis. Nadat we de inhoud van onze waterfles met Frits gedeeld hebben, valt hij na acht warme kilometers in een diepe slaap, aan de rand van een terras, onder een luifel. Zo diep, dat we er in slagen om ongemerkt het paleis in te sluipen zonder dat meneer wakker wordt. We zien straks wel of hij er nog is.

Het uitzicht op Corfu

Het uitzicht vanaf het Achillion
Het uitzicht vanaf het Achillion

Nadat ze niet langer de touwtjes in handen had in Oostenrijk, liet keizerin Sissi een prachtige villa neerzetten op Corfu, met de uitstraling van een paleis. Haar voorkeur voor de klassieke oudheid zie je terug in het ontwerp van het pand en de aankleding. In het Achillion kun je nu een kleine tentoonstelling over haar tijd op Corfu bekijken. En genieten van de prachtige tuin, met grootse beelden van klassieke figuren op de binnenplaats en het grote Achillesbeeld op het uitzichtpunt aan het einde van het landgoed.
Na de dood van Sissi kocht de laatste Duitse keizer Wilhelm het paleis, dat hij gebruikte als zomerverblijf. Om zijn komst per boot mogelijk te maken, werd een grote pier aangelegd vlak bij Benitses, waarvan je de resten nog steeds kunt zien.

Net als Sissi keizerlijke rust

Na 1,5 uur hebben we het wel gehad met de keizerlijke allure en bijbehorende drukte en gaan we op de terugweg naar Benitses. Buiten blijkt Frits nieuwe vrienden te hebben gemaakt en is hij verdwenen. Opgelucht, en toch ook een beetje teleurgesteld (‘harteloos beest’) laten we Gastouri achter ons en slingeren we langs de hellingen terug naar ons beginpunt. Het blijft wonderlijk om te merken hoe snel je de drukte achter je kunt laten en terugkeert in de Griekse rust. Het pad is flink overwoekerd, wat maar weer bewijst dat er hier weinig mensen lopen.
Dat is wellicht ook wat Sissi hier naartoe getrokken heeft: de rust en ruimte, de mogelijkheid om in alle anonimiteit te kunnen dwalen door groene olijfboomgaarden, zonder een mens tegen te komen. Keizerlijke rust, dat vind je hier nog steeds!

Dit is wandeling 9 uit Wandelen op Corfu, een gids met 21 dagwandelingen op het Griekse eiland. Meer informatie vind je op www.wandelenopcorfu.nl. Daar kun je ook de routebeschrijving van een andere route uit de gids downloaden.

Deze blog is eerder verschenen op onedaywalks.blogspot.nl. Tekst en foto’s: Paul van Bodengraven


Bekijk ook deze items